โครงการมาตรฐานอาหารระหว่างประเทศ (Codex Alimentarius Commission)
จัดตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2505 โดยองค์การอาหารและเกษตรแห่ง สหประชาชาติ (FAO) และองค์การอนามัยโลก(WHO) ทำหน้าที่ำกำหนดมาตรฐานอาหาร (Codex Standard) โดยมุ่งเน้นด้านความปลอดภัยและสุขอนามัย ของผู้บริโภคให้ประเทศสมาชิกนำไปใช้เป็นเกณฑ์ปฏิบัติ เพื่อให้เป็นมาตรฐานเดียวกัน ซึ่งหากเกิดกรณีพิพาททางการค้าระหว่างประเทศขึ้น องค์การการค้าโลก (WTO) จะนำมาตรฐานของ Codex มาใช้เป็นเกณฑ์ในการระงับข้อพิพาท
มาตรฐานของ Codex แบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม คือ
- มาตรฐานเกี่ยวกับเรื่องทั่วไป ประกอบด้วย 8 สาขา คือ
- สาขานโยบาย และหลักเกณฑ์
- สาขาฉลากอาหารสาขาสารเจือปน และสาร ปนเปื้อนในอาหาร
- สาขาสารพิษตกค้างในอาหาร
- สาขาสุขลักษณะอาหาร
- สาขาวิธีวิเคราะห์ และชักตัวอย่าง
- สาขาสารตกค้าง จากยาสัตว์ในอาหาร และ
- สาขา ระบบการตรวจสอบ และการออกใบรับรองสินค้า อาหารนำเข้าและส่งออก
- มาตรฐานอาหารที่เป็นสินค้า ประกอบด้วย 18 สาขา คือ
- สาขาโกโก้ และ ผลิตภัณฑ์จากโกโก้
- สาขาน้ำตาล สาขาผลิตภัณฑ์ผักและผลไม้
- สาขาไขมัน และน้ำมัน
- สาขาสัตว์น้ำ และ ผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำ
- สาขาเนื้อ
- สาขาสุขลักษณะของเนื้อ
- สาขาผลิตภัณฑ์เนื้อ และสัตว์ปีก
- สาขาซุป และน้ำซุป
- สาขาน้ำแข็ง สำหรับการบริโภค
- สาขาอาหารเยือกแข็ง
- สาขาน้ำผลไม้
- สาขาผักผลไม้สด
- สาขานมและผลิตภัณฑ์นม
- สาขาธัญพืชและผลิตภัณฑ์
- สาขาโปรตีนจากพืช
- สาขาโภชนาการ และอาหาร มีวัตถุประสงค์พิเศษ
- สาขาน้ำแร่
- มาตรฐานของภูมิภาค เกี่ยวข้องกับ การพิจารณา กำหนดนโยบาย ด้านมาตรฐาน อาหารขึ้นเป็นพิเศษเพื่อใช้ในกลุ่มภูมิภาค ประกอบด้วย 5 กลุ่มคือ
- กลุ่มยุโรป
- กลุ่มลาตินอเมริกา และ แคริบเบียน
- กลุ่มอาฟริกา
- กลุ่มเอเชีย และ
- กลุ่มอเมริกาเหนือ และ แปซิฟิกตะวันตกเฉียงใต้
อย่างไรก็ตาม หากมาตรฐานของภูมิภาคเป็นที่ยอมรับของประเทศสมาชิกอื่น ก็อาจเสนอมาตรฐานภูมิภาคขึ้นเป็น Codex Standard เพื่อใช้กับ ประเทศสมาชิกโดยรวมได้
รายละเอียดเพิ่มเติม>>
